وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
﴿۱۵۲﴾
خدا فرزند آورده در حالى كه آنها قطعا دروغگويانند (۱۵۲)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
﴿۱۵۳﴾
آيا [خدا] دختران را بر پسران برگزيده است (۱۵۳)
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
﴿۱۵۴﴾
شما را چه شده چگونه داورى مى كنيد (۱۵۴)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
﴿۱۵۵﴾
آيا سر پند گرفتن نداريد (۱۵۵)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ
﴿۱۵۶﴾
يا دليلى آشكار [در دست] داريد (۱۵۶)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
﴿۱۵۷﴾
پس اگر راست مى گوييد كتابتان را بياوريد (۱۵۷)
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
﴿۱۵۸﴾
و ميان خدا و جنها پيوندى انگاشتند و حال آنكه جنيان نيك دانسته اند كه [براى حساب پسدادن] خودشان احضار خواهند شد (۱۵۸)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
﴿۱۵۹﴾
خدا منزه است از آنچه در وصف مى آورند (۱۵۹)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
﴿۱۶۰﴾
به استثناى بندگان پاكدل خدا (۱۶۰)
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
﴿۱۶۱﴾
در حقيقت شما و آنچه [كه شما آن را] مى پرستيد (۱۶۱)
|
||