ParsQuran
سوره ۳۵: فاطر - جزء ۲۲ - ترجمه فولادوند

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا ﴿۴۵﴾
و اگر خدا مردم را به [سزاى] آنچه انجام داده‏ اند مؤاخذه میکرد هيچ جنبنده‏ اى را بر پشت زمين باقى نمى‏ گذاشت ولى تا مدتى معين مهلتشان مى‏ دهد و چون اجلشان فرا رسد خدا به [كار] بندگانش بيناست (۴۵)