فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
﴿۱۲۶﴾
از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد (۱۲۶)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿۱۲۷﴾
و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمى كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست (۱۲۷)
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ
﴿۱۲۸﴾
آيا بر هر تپه اى بنايى مى سازيد كه [در آن] دست به بيهوده كارى زنيد (۱۲۸)
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ
﴿۱۲۹﴾
و كاخهاى استوار مى گيريد به اميد آنكه جاودانه بمانيد (۱۲۹)
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ
﴿۱۳۰﴾
و چون حملهور مى شويد [چون] زورگويان حملهور مى شويد (۱۳۰)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
﴿۱۳۱﴾
پس از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد (۱۳۱)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ
﴿۱۳۲﴾
و از آن كس كه شما را به آنچه میدانید مدد كرد پروا داريد (۱۳۲)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ
﴿۱۳۳﴾
شما را به [دادن] دامها و پسران مدد كرد (۱۳۳)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۱۳۴﴾
و به [دادن] باغها و چشمه ساران (۱۳۴)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
﴿۱۳۵﴾
من از عذاب روزى هولناك بر شما مى ترسم (۱۳۵)
|
||