نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
﴿۶﴾
آتش افروخته خدا[يى] است (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
﴿۷﴾
[آتشى] كه به دلها مى رسد (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
﴿۸﴾
و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامى گيرد (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
﴿۹﴾
در ستونهاي كشيده و طولاني! (۹)
|
||