بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
﴿۱﴾
سوگند به صف بستگان كه صفى [با شكوه] بسته اند (۱)
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
﴿۲﴾
و به زجركنندگان كه به سختى زجر مى كنند (۲)
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
﴿۳﴾
و به تلاوت كنندگان [آيات الهى] (۳)
إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ
﴿۴﴾
كه قطعا معبود شما يگانه است (۴)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
﴿۵﴾
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است و پروردگار خاورها (۵)
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
﴿۶﴾
ما آسمان اين دنيا را به زيور اختران آراستيم (۶)
وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ
﴿۷﴾
و [آن را] از هر شيطان سركشى نگاه داشتيم (۷)
لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ
﴿۸﴾
[به طورى كه] نمى توانند به انبوه [فرشتگان] عالم بالا گوش فرا دهند و از هر سوى پرتاب مى شوند (۸)
دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
﴿۹﴾
با شدت به دور رانده مى شوند و برايشان عذابى دايم است (۹)
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
﴿۱۰﴾
مگر كسى كه [از سخن بالاييان] يكباره استراق سمع كند كه شهابى شكافنده از پى او مى تازد (۱۰)
|
||