|
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا
﴿۲﴾
ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را ميآزمائيم (لذا) او را شنوا و بينا قرار داديم. (۲)
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا
﴿۳﴾
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا كفران كند. (۳)
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا
﴿۴﴾
ما براي كافران زنجيرها و غلها و شعله هاي سوزان آماده كرده ايم. (۴)
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا
﴿۵﴾
ابرار (نيكان) از جامي مينوشند كه با عطر خوشي آميخته است. (۵)
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا
﴿۶﴾
از چشمه اي كه بندگان خاص خدا از آن مينوشند، و از هر جا بخواهند آنرا جاري ميسازند! (۶)
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا
﴿۷﴾
آنها به نذر خود وفا ميكنند، و از روزي كه عذابش گسترده است ميترسند. (۷)
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
﴿۸﴾
و غذاي (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير ميدهند. (۸)
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا
﴿۹﴾
(و ميگويند) ما شما را براي خدا اطعام ميكنيم و، هيچ پاداش و تشكري از شما نميخواهيم. (۹)
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا
﴿۱۰﴾
ما از پروردگارمان خائفيم در آن روز كه عبوس و شديد است. (۱۰)
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا
﴿۱۱﴾
از اين رو خداوند آنها را از شر آن روز نگه ميدارد و از آنها استقبال ميكند در حالي كه شادمان و مسرورند. (۱۱)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو