بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ
﴿۱﴾
كافران از ميان اهل كتاب و مشركان، دست بردار نبودند، تا آنكه برايشان حجت هويدا آمد (۱)
رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً
﴿۲﴾
پيامبرى از سوى خداوند كه بر آنان صحيفههاى پاك [آسمانى] مىخواند (۲)
فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ
﴿۳﴾
كه در آنها نوشتههاى استوارى هست (۳)
وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ
﴿۴﴾
و اهل كتاب تفرقه پيشه نكردند، مگر بعد از آنكه برايشان حجت هويدا آمد (۴)
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
﴿۵﴾
و جز اين فرمان نيافته بودند كه خداوند را بپرستند و پاكدينانه دين خود را براى او خالص دارند، و نماز را بر پا دارند و زكات را بپردازند، و اين دين استوار است (۵)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ
﴿۶﴾
كافران از ميان اهل كتاب و مشركان در آتش جهنمند، و جاودانه در آنند، اينانند كه خود بدترين آفريدگانند (۶)
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ
﴿۷﴾
كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، اينانند كه خود بهترين آفريدگانند (۷)
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ
﴿۸﴾
پاداش آنان در نزد پروردگارشان بهشتهاى عدن است كه جويباران از فرودست آن جارى است، و جاودانه در آنند، خداوند از ايشان خشنود است و آنان هم از او خشنودند، اين از آن كسى است كه از پروردگارش بترسد (۸)
|
||