ParsQuran
سوره ۹۲: الليل - جزء ۳۰ - ترجمه خرمشاهی

وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و چون به هلاكت افتد مالش به كار او نيايد (۱۱)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾
بى‏گمان راهنمايى [بندگان‏] بر ماست‏ (۱۲)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾
و بى‏گمان [جهان‏] واپسين و نخستين ما راست‏ (۱۳)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾
پس شما را از آتشى كه زبانه زند هشدار دهم‏ (۱۴)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿۱۵﴾
كه جز شقاوت پيشه وارد آن نشود (۱۵)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۶﴾
همان كسى كه [حق را] انكار كرد و روى بر تافت‏ (۱۶)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾
و تقواپيشه از آن دور داشته خواهد شد (۱۷)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾
همان كسى كه مالش را مى‏بخشد كه پاكدلى يابد (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾
و بر او [منت از] نعمت كسى نيست كه بايد جزايش را بدهد (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾
[و نمى‏كند آنچه مى‏كند] مگر در طلب خشنودى پروردگار بلندمرتبه‏اش‏ (۲۰)