ParsQuran
سوره ۹۱: الشمس - جزء ۳۰ - ترجمه خرمشاهی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾
سوگند به خورشيد و پرتوافشانى‏اش‏ (۱)
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾
و سوگند به ماه چون از آن پيروى كند (۲)
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾
و سوگند به روز چون روشنش دارد (۳)
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾
و سوگند به شب چون فرو پوشد (۴)
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾
و سوگند به آسمان و آنكه آن را برافراشت‏ (۵)
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾
و سوگند به زمين و آنكه آن را بگسترد (۶)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾
و سوگند به نفس انسان و آنكه آن را سامان داد (۷)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾
آنگاه نافرمانى و پرهيزگارى‏اش را در آن الهام كرد (۸)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾
به راستى هر كس كه آن را پاكيزه داشت، رستگار شد (۹)
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾
و به راستى نوميد شد هر كس كه آن را فرومايه داشت‏ (۱۰)