بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا
﴿۱﴾
سوگند به خورشيد و پرتوافشانىاش (۱)
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا
﴿۲﴾
و سوگند به ماه چون از آن پيروى كند (۲)
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا
﴿۳﴾
و سوگند به روز چون روشنش دارد (۳)
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا
﴿۴﴾
و سوگند به شب چون فرو پوشد (۴)
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا
﴿۵﴾
و سوگند به آسمان و آنكه آن را برافراشت (۵)
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا
﴿۶﴾
و سوگند به زمين و آنكه آن را بگسترد (۶)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا
﴿۷﴾
و سوگند به نفس انسان و آنكه آن را سامان داد (۷)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا
﴿۸﴾
آنگاه نافرمانى و پرهيزگارىاش را در آن الهام كرد (۸)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا
﴿۹﴾
به راستى هر كس كه آن را پاكيزه داشت، رستگار شد (۹)
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا
﴿۱۰﴾
و به راستى نوميد شد هر كس كه آن را فرومايه داشت (۱۰)
|
||