|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ
﴿۱﴾
نه، سوگند به این بلد (مکّه معظّم و مسجد کعبه محترم). (۱)
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ
﴿۲﴾
و حال آنکه تو (ای رسول گرامی) در این بلد منزل داری. (۲)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ
﴿۳﴾
و قسم به پدر (بزرگوار انسان، آدم صفی) و فرزندان (خدا پرست) او. (۳)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ
﴿۴﴾
که ما انسان را به حقیقت در رنج و مشقّت آفریدیم (و به بلا و محنتش آزمودیم). (۴)
أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ
﴿۵﴾
آیا انسان پندارد که هیچ کس بر او توانایی ندارد؟ (۵)
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا
﴿۶﴾
می‌گوید: من مال بسیاری تلف کردم. (۶)
أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ
﴿۷﴾
آیا پندارد احدی او را ندیده (و افکار و اعمال بدش را ندانسته و ریا و نفاقش را نمی‌داند). (۷)
أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ
﴿۸﴾
آیا ما به او دو چشم عطا نکردیم؟ (۸)
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ
﴿۹﴾
و زبان و دو لب به او ندادیم؟ (۹)
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ
﴿۱۰﴾
و راه خیر و شر را به او ننمودیم؟ (۱۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو