|
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا
﴿۱۱﴾
زودا كه زارى سر دهد (۱۱)
وَيَصْلَى سَعِيرًا
﴿۱۲﴾
و به دوزخ در آيد (۱۲)
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا
﴿۱۳﴾
چرا كه او در ميان خانوادهاش [به ناحق] شادمان بود (۱۳)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ
﴿۱۴﴾
و مىپنداشت كه هرگز [به قيامت] باز نگردد (۱۴)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا
﴿۱۵﴾
آرى بىگمان پروردگارش به [احوال] او بينا بود (۱۵)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ
﴿۱۶﴾
پس سوگند مىخورم به شفق (۱۶)
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ
﴿۱۷﴾
و به شب و آنچه گرد آورد (۱۷)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
﴿۱۸﴾
و سوگند به ماه چون كامل گردد (۱۸)
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ
﴿۱۹﴾
كه شما از حالى به حالى ديگر در آييد (۱۹)
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۲۰﴾
پس ايشان را چه مىشود كه ايمان نمىآورند (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو