فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا
﴿۱۱﴾
به زودی با فریادی حسرت بار، هلاکت و نابودی خود را خواهد، (۱۱)
وَيَصْلَى سَعِيرًا
﴿۱۲﴾
و در آتش افروخته در آید. (۱۲)
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا
﴿۱۳﴾
او همواره در میان خانواده اش [به ثروت و مال و مقام] خوشحال و شادمان بود. (۱۳)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ
﴿۱۴﴾
او می پنداشت که هرگز پس از مرگ [به حیات دوباره] باز نخواهد گشت. (۱۴)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا
﴿۱۵﴾
آری، بی تردید پروردگارش نسبت به [همه امور] او بینا بود [از این جهت تمام اعمال و دست آوردش را برای پاداش و کیفر ثبت کرد.] (۱۵)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ
﴿۱۶﴾
سوگند به سرخی کنار افق به هنگام غروب خورشید (۱۶)
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ
﴿۱۷﴾
و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراکنده شده در روز، در خانه ها و لانه ها] جمع می کند (۱۷)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
﴿۱۸﴾
و سوگند به ماه هنگامی که بَدْر کامل می شود (۱۸)
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ
﴿۱۹﴾
که شما حالی را پس از حالی [که مراحل مختلف زندگی است و در سختی و زحمت مطابق یکدیگرند] طی می کنید [تا به دیدار پروردگارتان نایل آیید.] (۱۹)
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۲۰﴾
پس اینان را چه می شود که ایمان نمی آورند؟! (۲۰)
|
||