|
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ
﴿۳۱﴾
و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى گشتند به شوخ طبعى مى پرداختند (۳۱)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ
﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى ديدند مى گفتند اينها [جماعتى] گمراهند (۳۲)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ
﴿۳۳﴾
و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند (۳۳)
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ
﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى زنند (۳۴)
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ
﴿۳۵﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مى كنند (۳۵)
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
﴿۳۶﴾
[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه میکردند رسيده اند (۳۶)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو