ParsQuran
سوره ۸۲: الإنفطار - جزء ۳۰ - ترجمه خرمشاهی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾
چون آسمان گسسته شود (۱)
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾
و چون ستارگان فروريزند (۲)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾
و چون درياها به هم راه يابند (۳)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾
و چون گورها زير و زبر شود (۴)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾
هر كس بداند كه چه چيزى پيش داشته و چه چيزى را فرو گذاشته است‏ (۵)
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾
هان اى انسان چه چيزى تو را در حق پروردگار بخشنده‏ات غره كرد؟ (۶)
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾
همان كه تو را آفريد و استوار كرد و متعادل ساخت‏ (۷)
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾
به هر صورتى كه خواست [وجود] تو را تركيب كرد (۸)
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾
چنين نيست، بلكه [روز] جزا را انكار داريد (۹)
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾
و بر شما نگهبانانى معين شده است‏ (۱۰)