بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
﴿۱﴾
آنگاه كه خورشيد تاريك شود (۱)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ
﴿۲﴾
و آنگاه كه ستارگان رو به خاموشى نهند (۲)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
﴿۳﴾
و آنگاه كه كوهها روان كرده شوند (۳)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
﴿۴﴾
و آنگاه كه شتران آبستن دهماهه[ى بس عزيز] وانهاده گردند (۴)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
﴿۵﴾
و آنگاه كه جانوران گرد آورده شوند (۵)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
﴿۶﴾
و آنگاه كه درياها افروخته گردد (۶)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
﴿۷﴾
و آنگاه كه جانها را قرين همدگر كنند (۷)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
﴿۸﴾
و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود (۸)
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
﴿۹﴾
كه به كدامين گناه [به ناحق] كشته شده است (۹)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
﴿۱۰﴾
و چون كارنامهها گشوده شود (۱۰)
|
||