ParsQuran
سوره ۸۱: التكوير - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿۱﴾
هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود. (۱)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿۲﴾
و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند). (۲)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿۳﴾
و آن گاه که گوهها به رفتار آیند. (۳)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿۴﴾
و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند. (۴)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾
و هنگامی که وحوش (و طیور نیز به عرصه قیامت) محشور شوند. (۵)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿۶﴾
و هنگامی که دریاهای آب (چون آتش سوزان) شعله‌ور گردد. (۶)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿۷﴾
و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند. (۷)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿۸﴾
و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. (۸)
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿۹﴾
که (آن بی گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟! (۹)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾
و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود. (۱۰)