بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
﴿۱﴾
هنگامی که آفتاب تابان تاریک شود. (۱)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ
﴿۲﴾
و هنگامی که ستارگان آسمان تیره شوند (و فرو ریزند). (۲)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
﴿۳﴾
و آن گاه که گوهها به رفتار آیند. (۳)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
﴿۴﴾
و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند. (۴)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
﴿۵﴾
و هنگامی که وحوش (و طیور نیز به عرصه قیامت) محشور شوند. (۵)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
﴿۶﴾
و هنگامی که دریاهای آب (چون آتش سوزان) شعلهور گردد. (۶)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
﴿۷﴾
و هنگامی که نفوس خلق همه با همجنس خود در پیوندند. (۷)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
﴿۸﴾
و هنگامی که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. (۸)
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
﴿۹﴾
که (آن بی گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟! (۹)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
﴿۱۰﴾
و هنگامی که نامه اعمال خلق گشوده شود. (۱۰)
|
||