ParsQuran
سوره ۸۰: عبس - جزء ۳۰ - ترجمه مکارم شیرازی

وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿۳۱﴾
و ميوه و چراگاه، (۳۱)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۲﴾
تا وسيله‏ اي براي بهره گيري و چهارپايانتان باشد. (۳۲)
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿۳۳﴾
هنگامي كه آن صداي مهيب (صيحه رستاخيز) بيايد (كافران در اندوه عميقي فرو مي‏روند) (۳۳)
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿۳۴﴾
در آن روز كه انسان از برادر خود فرار مي‏كند، (۳۴)
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿۳۵﴾
و از مادر و پدرش، (۳۵)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿۳۶﴾
و زن و فرزندانش، (۳۶)
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿۳۷﴾
در آن روز هر كدام از آنها وضعي دارد كه او را كاملا به خود مشغول ميسازد (۳۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿۳۸﴾
صورتهايي در آن روز گشاده و نوراني است، (۳۸)
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿۳۹﴾
خندان و مسرور است (۳۹)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿۴۰﴾
و صورتهايي در آن روز غبارآلود است، (۴۰)