|
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
﴿۲۱﴾
آن گاه (به وقت معین) او را بمیراند و به خاک قبر سپرد. (۲۱)
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ
﴿۲۲﴾
و سپس هر وقت خواهد باز او را از قبر بر انگیزد. (۲۲)
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
﴿۲۳﴾
چنین نیست (که منکران معاد می‌پندارند) بشر کافر هنوز آنچه خدا امر کرده به جا نیاورده (تا سعادت ابد یابد). (۲۳)
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
﴿۲۴﴾
آدمی باید به قوت و غذای خود به چشم خود بنگرد. (۲۴)
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
﴿۲۵﴾
که ما آب باران فرو ریختیم. (۲۵)
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
﴿۲۶﴾
آن گاه خاک زمین بشکافتیم. (۲۶)
فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
﴿۲۷﴾
و حبوبات برویانیدیم. (۲۷)
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
﴿۲۸﴾
و باغ انگور و نباتاتی که هر چه بدروند باز بروید. (۲۸)
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
﴿۲۹﴾
و درخت زیتون و نخل خرما. (۲۹)
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
﴿۳۰﴾
و باغهای پر از درختان کهن. (۳۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو