فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى
﴿۴۱﴾
بىگمان بهشت جايگاه اوست (۴۱)
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
﴿۴۲﴾
از تو درباره قيامت پرسند كه استقرار آن چه وقت است؟ (۴۲)
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا
﴿۴۳﴾
تو در مقامى نيستى كه از آن ياد كنى (۴۳)
إِلَى رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا
﴿۴۴﴾
منتهاى علم آن با پروردگارت توست (۴۴)
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا
﴿۴۵﴾
تو فقط هشداردهنده كسى هستى كه از آن بهراسد (۴۵)
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
﴿۴۶﴾
روزى كه آن را بنگرند گويى جز شبانگاهى يا بامدادش [در دنيا] به سر نبردهاند (۴۶)
|
||