پس بی تردید جایگاهش بهشت است. (۴۱)

همواره ازتو درباره قیامت می پرسند که در چه زمانی واقع می شود؟ (۴۲)

تو از بسیار یاد کردنش [و سخن گفتن درباره آن] چه به دست می آوری؟ (۴۳)

نهایتش به سوی پروردگار توست [کیفیت برپا شدن و زمان وقوع و اوصافش را کسی جز خدا نمی داند.] (۴۴)

وظیفه تو فقط بیم دادن کسانی است که همواره از آن می ترسند. (۴۵)

گویی آنان روزی که قیامت را می بینند چنین می پندارند که در برزخ جز شامگاهی یا صبح گاه آن درنگ نکرده اند! (۴۶)