إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
﴿۳۱﴾
مسلما پرهيزگاران را رستگارى است (۳۱)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
﴿۳۲﴾
باغچه ها و تاكستانها (۳۲)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
﴿۳۳﴾
و دخترانى همسال با سينه هاى برجسته (۳۳)
وَكَأْسًا دِهَاقًا
﴿۳۴﴾
و پياله هاى لبالب (۳۴)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
﴿۳۵﴾
در آنجا نه بيهوده اى شنوند و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند] (۳۵)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا
﴿۳۶﴾
[اين است] پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب (۳۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
﴿۳۷﴾
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست (۳۷)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا
﴿۳۸﴾
روزى كه روح و فرشتگان به صف مى ايستند و [مردم] سخن نگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد (۳۸)
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا
﴿۳۹﴾
آن [روز] روز حق است پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد (۳۹)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا
﴿۴۰﴾
ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم (۴۰)
|
||