فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا
﴿۵﴾
و القاكننده وحى اند (۵)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا
﴿۶﴾
خواه عذرى باشد يا هشدارى (۶)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ
﴿۷﴾
كه آنچه وعده يافته ايد قطعا رخ خواهد داد (۷)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ
﴿۸﴾
پس وقتى كه ستارگان محو شوند (۸)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ
﴿۹﴾
و آنگاه كه آسمان بشكافد (۹)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ
﴿۱۰﴾
و آنگاه كه كوه ها از جا كنده شوند (۱۰)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ
﴿۱۱﴾
و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند (۱۱)
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ
﴿۱۲﴾
براى چه روزى تعيين وقت شده است (۱۲)
لِيَوْمِ الْفَصْلِ
﴿۱۳﴾
براى روز داورى (۱۳)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ
﴿۱۴﴾
و تو چه دانى كه روز داورى چيست (۱۴)
|
||