عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا
﴿۲۱﴾
بر بالاى آنان جامههايى از ابريشم نازك سبز و ابريشم ستبر است، و به دستبندهاى سيمين آراستهاند، و پروردگارشان به آنان شرابى پاكيزه نوشاند (۲۱)
إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا
﴿۲۲﴾
اين پاداشى براى شماست و سعى شما مشكور است (۲۲)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا
﴿۲۳﴾
ما خود قرآن را بر تو چنانكه بايد و شايد فرو فرستادهايم (۲۳)
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا
﴿۲۴﴾
به انتظار حكم پروردگارت شكيبا باش و از آنان از هيچ گناهكار يا ناسپاسى اطاعت مكن (۲۴)
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
﴿۲۵﴾
و هر بامداد و شامگاهى نام پروردگارت را ياد كن (۲۵)
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا
﴿۲۶﴾
و در بخشى از شب براى او [به نماز] سجده كن و در بخشى بلند از شب او را نيايش كن (۲۶)
إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا
﴿۲۷﴾
بىگمان اينان بهره [زودياب] دنيوى را دوست دارند و روزى سنگين را كه در پيش دارند، رها مىكنند (۲۷)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا
﴿۲۸﴾
ما آنان را آفريدهايم و پيوندشان را استوار داشتهايم، و چون خواهيم آنان را به همانندانشان جانشين مىسازيم (۲۸)
إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا
﴿۲۹﴾
اين پندآموزى است، پس هر كس كه خواهد راهى به سوى پروردگارش در پيش گيرد (۲۹)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
﴿۳۰﴾
و [چنين چيزى] نخواهيد مگر آنكه خدا خواهد، بىگمان خداوند داناى فرزانه است (۳۰)
|
||