عَنِ الْمُجْرِمِينَ
﴿۴۱﴾
از احوال دوزخیان گنهکار. (۴۱)
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ
﴿۴۲﴾
که شما را چه عمل به عذاب دوزخ در افکند؟ (۴۲)
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ
﴿۴۳﴾
آنان جواب دهند که ما از نمازگزاران نبودیم. (۴۳)
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ
﴿۴۴﴾
و مسکینی را طعام نمیدادیم. (۴۴)
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
﴿۴۵﴾
و ما با اهل باطل به بطالت میپرداختیم. (۴۵)
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۴۶﴾
و ما روز جزا را تکذیب میکردیم. (۴۶)
حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ
﴿۴۷﴾
تا آنکه یقین (که ساعت مرگ است) بر ما فرا رسید. (۴۷)
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ
﴿۴۸﴾
پس شفاعت شفیعان در حق آنان هیچ سودی نبخشد. (۴۸)
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ
﴿۴۹﴾
اینک چرا از یاد آن روز سخت خود (و از ذکر و اندرز قرآن) اعراض میکنند؟ (۴۹)
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ
﴿۵۰﴾
گویی گورخران گریزانی هستند. (۵۰)
|
||