ثُمَّ نَظَرَ
﴿۲۱﴾
آن گاه نظر کرد، (۲۱)
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
﴿۲۲﴾
سپس چهره درهم کشید و قیافه نفرت آمیز به خود گرفت، (۲۲)
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
﴿۲۳﴾
آن گاه [از قرآن] روی گردانید و تکبّر ورزید؛ (۲۳)
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ
﴿۲۴﴾
پس گفت: این قرآن جز جادویی که از جادوگران پیشین حکایت شده چیزی نیست، (۲۴)
إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ
﴿۲۵﴾
این جز سخن بشر نمی باشد. (۲۵)
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ
﴿۲۶﴾
به زودی او را در سقر درآورم (۲۶)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
﴿۲۷﴾
و تو چه می دانی سقر چیست؟ (۲۷)
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ
﴿۲۸﴾
[آتشی است که] نه چیزی را باقی می گذارد و نه رها می کند؛ (۲۸)
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ
﴿۲۹﴾
پوست بدن را [همه جانبه] دگرگون می کند؛ (۲۹)
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
﴿۳۰﴾
بر آن نوزده نفر [موکّل] گمارده اند (۳۰)
|
||