|
ثُمَّ نَظَرَ
﴿۲۱﴾
پس باز اندیشه کرد. (۲۱)
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
﴿۲۲﴾
و (به اظهار تنفّر از اسلام) رو ترش کرد و چهره در هم کشید. (۲۲)
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
﴿۲۳﴾
آن‌گاه روی گردانید و تکبر و نخوت آغاز کرد. (۲۳)
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ
﴿۲۴﴾
و گفت: این (قرآن) به جز سحر و بیان سحرانگیزی که (از ساحران گذشته) نقل می‌شود هیچ نیست. (۲۴)
إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ
﴿۲۵﴾
این آیات گفتار بشری بیش نیست. (۲۵)
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ
﴿۲۶﴾
من این (منکر و مکذّب قرآن) را به آتش دوزخ درافکنم. (۲۶)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
﴿۲۷﴾
و تو چگونه توانی یافت که سختی عذاب دوزخ تا چه حد است؟ (۲۷)
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ
﴿۲۸﴾
شراره آن دوزخ از دوزخیان هیچ باقی نگذارد و همه را بسوزاند و محو گرداند. (۲۸)
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ
﴿۲۹﴾
آن آتش بر آدمیان رو نماید (و خرمن گنهکاران را به باد دهد). (۲۹)
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
﴿۳۰﴾
بر آن آتش نوزده تن (فرشته عذاب) موکّلند. (۳۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو