ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا
﴿۱۱﴾
مرا با كسى كه تنها آفريدهام واگذار (۱۱)
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا
﴿۱۲﴾
و براى او مالى روزافزون قرار دادم (۱۲)
وَبَنِينَ شُهُودًا
﴿۱۳﴾
و پسرانى حاضر و ناظر (۱۳)
وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا
﴿۱۴﴾
و به او [چه بسيار] ميدان [و امكان] دادم (۱۴)
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
﴿۱۵﴾
باز طمع دارد كه افزونتر كنم (۱۵)
كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا
﴿۱۶﴾
حاشا، كه او به آيات ما ستيزهجوست (۱۶)
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا
﴿۱۷﴾
زودا كه مشقتى سنگين بر او تحميل كنم (۱۷)
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
﴿۱۸﴾
چرا كه او انديشيد و سگاليد (۱۸)
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
﴿۱۹﴾
پس مرگ بر او باد چگونه سگاليد (۱۹)
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
﴿۲۰﴾
باز مرگ بر او باد چگونه سگاليد (۲۰)
|
||