فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
﴿۳۱﴾
و هر که غیر از این جوید اینان به حقیقت متعدی و ستمکارند. (۳۱)
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
﴿۳۲﴾
و آنان که امانت و عهد و پیمانشان را رعایت کنند. (۳۲)
وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
﴿۳۳﴾
و آنان که برای گواهی به حق قیام کنند. (۳۳)
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
﴿۳۴﴾
و آنان که نماز خود را (به وقت و شرایط و حضور قلب) محافظت کنند. (۳۴)
أُولَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ
﴿۳۵﴾
آنان در باغها (ی بهشت ابد) با عزّت و احترام متنعّمند. (۳۵)
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
﴿۳۶﴾
(ای رسول) چه شده است کافران را که (با تمسخر) به جانبت میشتابند؟! (۳۶)
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
﴿۳۷﴾
از راست و چپ گروه گروه (باز پراکنده میشوند و به دین خدا نمیگروند). (۳۷)
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
﴿۳۸﴾
آیا هر یک طمع دارند که باز آنها را در بهشت با ناز و نعمت داخل کنند؟! (۳۸)
كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ
﴿۳۹﴾
هرگز این نشود (چون) آنها خود میدانند که ما آنها را از چه (نطفه پستی) آفریدهایم (باز به آفریننده خود ایمان نمیآورند و به کفر میشتابند و طمع آن دارند که چون مؤمنان به بهشت روند). (۳۹)
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
﴿۴۰﴾
چنین نیست، سوگند به خدای مشرقها و مغربها که ما قادریم. (۴۰)
|
||