إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
﴿۱۹﴾
بىگمان انسان ناشكيب آفريده شده است (۱۹)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
﴿۲۰﴾
چون شر به او رسد، بىتاب است (۲۰)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
﴿۲۱﴾
و چون خير به او رسد، بازدارنده است (۲۱)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ
﴿۲۲﴾
مگر نمازگزاران (۲۲)
الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
﴿۲۳﴾
آنان كه در نمازهايشان پيگيرند (۲۳)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ
﴿۲۴﴾
و كسانى كه در اموالشان حقى معين است (۲۴)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
﴿۲۵﴾
براى خواهنده و بىبهره (۲۵)
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۲۶﴾
و كسانى كه روز جزا را باور مىدارند (۲۶)
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ
﴿۲۷﴾
و كسانى كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند (۲۷)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
﴿۲۸﴾
بىگمان عذاب پروردگارشان، بدون ايمنى است (۲۸)
|
||