ParsQuran
سوره ۷۰: المعارج - جزء ۲۹ - ترجمه فولادوند

يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿۱۱﴾
آنان را به ايشان نشان مى‏ دهند گناهكار آرزو مى ‏كند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز مى توانست پسران خود را عوض دهد (۱۱)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿۱۲﴾
و [نيز] همسرش و برادرش را (۱۲)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿۱۳﴾
و قبيله‏ اش را كه به او پناه مى‏ دهد (۱۳)
وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ ﴿۱۴﴾
و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى‏ داد] و آنگاه خود را رها میکرد (۱۴)
كَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿۱۵﴾
نه چنين است [آتش] زبانه مى ‏كشد (۱۵)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿۱۶﴾
پوست‏ سر و اندام را بركننده است (۱۶)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿۱۷﴾
هر كه را پشت كرده و روى برتافته (۱۷)
وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿۱۸﴾
و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى‏ خواند (۱۸)
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿۱۹﴾
به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‏ تاب] خلق شده است (۱۹)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿۲۰﴾
چون صدمه‏ اى به او رسد عجز و لابه كند (۲۰)