ParsQuran
سوره ۶۹: الحاقة - جزء ۲۹ - ترجمه فولادوند

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ ﴿۳۳﴾
چرا كه او به خداى بزرگ نمى‏ گرويد (۳۳)
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳۴﴾
و به اطعام مسكين تشويق نمیکرد (۳۴)
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿۳۵﴾
پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (۳۵)
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ ﴿۳۶﴾
و خوراكى جز چركابه ندارد (۳۶)
لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ ﴿۳۷﴾
كه آن را جز خطاكاران نمى ‏خورند (۳۷)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۸﴾
پس نه [چنان است كه مى ‏پنداريد] سوگند ياد مى ‏كنم به آنچه مى ‏بينيد (۳۸)
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۹﴾
و آنچه نمى ‏بينيد (۳۹)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۴۰﴾
كه [قرآن] قطعا گفتار فرستاده‏ اى بزرگوار است (۴۰)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿۴۱﴾
و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد (۴۱)
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿۴۲﴾
و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مى‏ گيريد (۴۲)