أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ
﴿۸۱﴾
آيا شما در كار اين سخن سستى مىورزيد؟ (۸۱)
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
﴿۸۲﴾
و سپاس روزيتان را چنان كردهايد كه [آن را] انكار مىكنيد (۸۲)
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
﴿۸۳﴾
پس چرا چون جان به گلوگاه رسد (۸۳)
وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ
﴿۸۴﴾
و شما در آن هنگام نظارهگريد (۸۴)
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَكِنْ لَا تُبْصِرُونَ
﴿۸۵﴾
و ما به آن [جان شما] از شما نزديكتريم ولى شما به چشم بصيرت نمىنگريد (۸۵)
فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
﴿۸۶﴾
پس چرا اگر شما جزا دادنى نيستيد (۸۶)
تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
﴿۸۷﴾
اگر راست مىگوييد چرا آن را باز نمىگردانيد؟ (۸۷)
فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
﴿۸۸﴾
سپس آنگاه اگر از مقربان باشد (۸۸)
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ
﴿۸۹﴾
رهايش و گشايش است و بهشت پرناز و نعمت (۸۹)
وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
﴿۹۰﴾
و اما اگر از اصحاب يمين باشد (۹۰)
|
||