ParsQuran
سوره ۵۶: الواقعة - جزء ۲۷ - ترجمه خرمشاهی

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾
و اصحاب شمال، چه حال دارند اصحاب شمال‏ (۴۱)
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾
در ميان آتشباد و آب جوشند (۴۲)
وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾
و سايه‏اى از دوده‏ (۴۳)
لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾
كه نه خنك است و نه خوش‏ (۴۴)
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾
ايشان پيش از اين نازپرورده بودند (۴۵)
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾
بر گناه بزرگ مداومت مى‏كردند (۴۶)
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾
و مى‏گفتند آيا چون مرديم و خاك و استخوانها[ى پوسيده‏] شديم، آيا برانگيخته خواهيم شد؟ (۴۷)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾
و همچنين نياكان ما؟ (۴۸)
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾
بگو كه پيشينيان و واپسينان‏ (۴۹)
لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾
براى موعد روزى معين گرد آيند (۵۰)