وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ
﴿۴۱﴾
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۴۱)
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
﴿۴۲﴾
در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،] (۴۲)
وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ
﴿۴۳﴾
و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، (۴۳)
لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
﴿۴۴﴾
نه خنک است و نه آرام بخش، (۴۴)
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ
﴿۴۵﴾
اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (۴۵)
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ
﴿۴۶﴾
و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، (۴۶)
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
﴿۴۷﴾
و پیوسته می گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟! (۴۷)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
﴿۴۸﴾
و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟! (۴۸)
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
﴿۴۹﴾
بگو: بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، (۴۹)
لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ
﴿۵۰﴾
برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. (۵۰)
|
||