ParsQuran
سوره ۵۶: الواقعة - جزء ۲۷ - ترجمه قمشه‌ای

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾
و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! (۴۱)
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾
آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند. (۴۲)
وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾
و سایه‌ای از دود آتش دوزخ. (۴۳)
لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾
که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد. (۴۴)
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾
این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند. (۴۵)
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾
و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند. (۴۶)
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾
و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟ (۴۷)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾
و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟ (۴۸)
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾
بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین، (۴۹)
لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾
همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند. (۵۰)