فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۱﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (۶۱)
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
﴿۶۲﴾
و جز آن دو نيز دو بوستان است (۶۲)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۳﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (۶۳)
مُدْهَامَّتَانِ
﴿۶۴﴾
كه سبز سير سيهتاباند (۶۴)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۵﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (۶۵)
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ
﴿۶۶﴾
در آن دو، دو چشمه فوارهزن هست (۶۶)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۷﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (۶۷)
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ
﴿۶۸﴾
در آن دو [درختان] ميوه و خرما و انار هست (۶۸)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۶۹﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (۶۹)
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ
﴿۷۰﴾
در آنها دوشيزگان نيكخو و زيبا روست (۷۰)
|
||