ParsQuran
سوره ۵۵: الرحمن - جزء ۲۷ - ترجمه خرمشاهی

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (۶۱)
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾
و جز آن دو نيز دو بوستان است‏ (۶۲)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (۶۳)
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾
كه سبز سير سيه‏تاب‏اند (۶۴)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (۶۵)
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾
در آن دو، دو چشمه فواره‏زن هست‏ (۶۶)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (۶۷)
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾
در آن دو [درختان‏] ميوه و خرما و انار هست‏ (۶۸)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾
پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟ (۶۹)
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾
در آنها دوشيزگان نيكخو و زيبا روست‏ (۷۰)