وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ
﴿۵۱﴾
و با خدا معبود ديگري قرار ندهيد كه من براي شما از سوي او بيم دهنده آشكاري هستم. (۵۱)
كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
﴿۵۲﴾
اينگونه است كه هيچ پيامبري قبل از اينها به سوي قومي فرستاده نشد مگر اينكه گفتند او ساحر است يا ديوانه! (۵۲)
أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
﴿۵۳﴾
آيا يكديگر را به آن سفارش ميكردند (كه عموما چنين تهمتي را بزنند) نه، بلكه آنها قومي طغيانگرند! (۵۳)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ
﴿۵۴﴾
حال كه چنين است از آنها روي بگردان و تو هرگز درخور ملامت نخواهي بود. (۵۴)
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
﴿۵۵﴾
و پيوسته تذكر ده، زيرا تذكر براي مؤ منان سودمند است. (۵۵)
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
﴿۵۶﴾
من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند (و از اين طريق تكامل يابند و به من نزديك شوند). (۵۶)
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ
﴿۵۷﴾
هرگز از آنها نميخواهم كه به من روزي دهند، و نميخواهم مرا اطعام كنند. (۵۷)
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
﴿۵۸﴾
خداوند روزي دهنده و صاحب قوت و قدرت است. (۵۸)
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
﴿۵۹﴾
براي كساني كه ستم كردند سهم بزرگي از عذاب است همانند سهم يارانشان (از اقوام ستمگر پيشين) بنابراين عجله نكنند. (۵۹)
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
﴿۶۰﴾
واي بر آنها كه كافر شدند از روزي كه به آنها وعده داده ميشود. (۶۰)
|
||