ParsQuran
سوره ۵۰: ق - جزء ۲۶ - ترجمه خرمشاهی

وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ ﴿۴۱﴾
و گوش بدار روزى را كه منادى از جايى نزديك ندا در دهد (۴۱)
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿۴۲﴾
روزى كه صيحه را به حق بشنوند، آنگاه روز رستاخيز است‏ (۴۲)
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ ﴿۴۳﴾
بى‏گمان ماييم كه زنده مى‏داريم و مى‏ميرانيم و سرانجام [همه چيز] به سوى ماست‏ (۴۳)
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ ﴿۴۴﴾
روزى كه زمين شتابان بر آنان بشكافد [و از گورها بيرون آيند] اين [هنگام‏] حشر است كه [اقامه آن‏] بر ما آسان است‏ (۴۴)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ ﴿۴۵﴾
ما به آنچه مى‏گويند آگاه‏تريم و تو زورگوى بر آنان نيستى، پس هر كس را كه از وعده عذاب من مى‏ترسد، به قرآن پند بده‏ (۴۵)