اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد پرهيزگاري پيشه كنيد و وسيله‏ اي براي تقرب به خدا انتخاب نمائيد و در راه او جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد. (۳۵)

كساني كه كافر شدند اگر تمام آنچه كه روي زمين قرار دارد و همانند آن، مال آنها باشد و آنها را براي نجات از مجازات روز قيامت بدهند، از آنان پذيرفته نخواهد شد، و مجازات دردناكي خواهند داشت. (۳۶)

آنها پيوسته ميخواهند از آتش خارج شوند ولي نمي‏توانند خارج شوند و براي آنها مجازات پايداري است. (۳۷)

دست مرد دزد و زن دزد را به كيفر عملي كه انجام داده‏ اند به عنوان يك مجازات الهي قطع كنيد، و خداوند توانا و حكيم است. (۳۸)

اما آن كس كه پس از ستم كردن، توبه و جبران نمايد خداوند توبه او را مي‏پذيرد زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است. (۳۹)

آيا نمي‏داني كه خداوند مالك و حكمران آسمانها و زمين است! هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند) مجازات مي‏كند و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) مي‏بخشد و خداوند بر هر چيزي قادر است. (۴۰)

اي فرستاده (خدا) آنها كه با زبان مي‏گويند ايمان آورده‏ ايم و قلب آنها ايمان نياورده و در مسير كفر بر يكديگر سبقت مي‏جويند تو را اندوهگين نكنند و (همچنين) از يهوديان (كه اين راه را مي‏پيمايند) آنها زياد به سخنان تو گوش مي‏دهند تا دستاويزي براي تكذيب تو بيابند، آنها جاسوسان جمعيت ديگري هستند كه خود آنها نزد تو نيامده‏ اند، آنها سخنان را از محل خود تحريف مي‏كنند، و مي‏گويند اگر اين را (كه ما مي‏خواهيم) به شما دادند (و محمد بر طبق خواسته شما داوري كرد) بپذيريد و الا دوري كنيد (و عمل ننمائيد) و كسي را كه خدا (بر اثر گناهان پي در پي) بخواهد مجازات كند قادر به دفاع از او نيستي، آنها كساني هستند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك كند، در دنيا رسوائي و در آخرت مجازات بزرگ نصيب آنان خواهد شد. (۴۱)

آنها بسيار به سخنان تو گوش مي‏دهند تا آنرا تكذيب كنند، مال حرام فراوان مي‏خورند اگر نزد تو آمدند در ميان آنان داوري كن يا (اگر صلاح بود) آنها را بحال خود واگذار و اگر از آنها صرف نظر كني به تو زيان نمي‏رسانند و اگر ميان آنها داوري كني با عدالت داوري كن كه خدا عادلان را دوست دارد (۴۲)

آنها چگونه تو را به داوري مي‏طلبند در حالي كه تورات نزد ايشان است و در آن حكم خدا هست (وانگهي) پس از داوري خواستن از حكم تو روي مي‏گردانند، و آنها مؤ من نيستند (۴۳)

ما تورات را نازل كرديم كه در آن هدايت و نور بود و پيامبران كه تسليم در برابر فرمان خدا بودند، با آن، براي يهوديان حكم مي‏كردند و (همچنين) علماء و دانشمندان به اين كتاب الهي كه به آنها سپرده شده بود و بر آن گواه بودند، داوري مي‏نمودند، بنابراين (از داوري كردن بر طبق آيات الهي) از مردم نهراسيد و از من بترسيد و آيات مرا به بهاي ناچيز نفروشيد و آنها كه به احكامي كه خدا نازل كرده حكم نمي‏كنند كافرند. (۴۴)