إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
﴿۵۱﴾
به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند] (۵۱)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۵۲﴾
در بوستانها و كنار چشمه سارها (۵۲)
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۵۳﴾
پرنيان نازك و ديباى ستبر مى پوشند [و] برابر هم نشسته اند (۵۳)
كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
﴿۵۴﴾
[آرى] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت چشم همسر مى گردانيم (۵۴)
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
﴿۵۵﴾
در آنجا هر ميوه اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مىطلبند (۵۵)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
﴿۵۶﴾
در آنجا جز مرگ نخستين مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد (۵۶)
فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿۵۷﴾
[اين] بخششى است از جانب پروردگار تو اين است همان كاميابى بزرگ (۵۷)
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
﴿۵۸﴾
در حقيقت [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانيديم اميد كه پند پذيرند (۵۸)
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ
﴿۵۹﴾
پس مراقب باش زيرا كه آنان هم مراقبند (۵۹)
|
||