ParsQuran
سوره ۴۴: الدخان - جزء ۲۵ - ترجمه خرمشاهی

يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾
روزى كه هيچ دوستى از هيچ دوستى دفاع نكند و نيز ايشان يارى نيابند (۴۱)
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۴۲﴾
مگر كسى كه خداوند بر او رحمت آورده باشد، كه او پيروزمند مهربان است‏ (۴۲)
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ﴿۴۳﴾
همانا درخت زقوم (۴۳)
طَعَامُ الْأَثِيمِ ﴿۴۴﴾
خوراك گناهكار[ان‏] است‏ (۴۴)
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ ﴿۴۵﴾
كه مانند فلز گداخته در شكمها مى‏جوشد (۴۵)
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ ﴿۴۶﴾
مانند جوشيدن آب گرم‏ (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿۴۷﴾
[درباره هر گناهكار گوييم‏] او را بگيريد و به ميانه دوزخش بكشيد (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ ﴿۴۸﴾
سپس بر فراز سرش از عذاب آب گرم فرو ريزيد (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ﴿۴۹﴾
[و بگوييدش‏] بچش كه تو [به خيال خودت‏] گرانقدر گرامى هستى‏ (۴۹)
إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿۵۰﴾
اين همان است كه به آن شك داشتيد (۵۰)