|
يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۱۱﴾
كه مردم را فراگيرد، اين عذابى دردناك است (۱۱)
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
﴿۱۲﴾
[گويند] پروردگارا اين بلا را از ما بگردان، كه ما [اينك] مؤمن هستيم (۱۲)
أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ
﴿۱۳﴾
[اما] چگونه پند گيرند، و به راستى كه پيامبرى آشكار به نزد آنان آمده بود (۱۳)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ
﴿۱۴﴾
سپس از او رويگردان شدند، و گفتند [او] تعليم گرفتهاى ديوانه است (۱۴)
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
﴿۱۵﴾
[گفتيم] ما برگرداننده بلا به اندك مايهاى هستيم، [و مىدانيم] كه شما باز گردندهايد (۱۵)
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ
﴿۱۶﴾
روزى كه گير و دارى سخت و سترگ آغاز كنيم، [آنگاه] ما دادستانيم (۱۶)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
﴿۱۷﴾
و به راستى كه پيش از آنان قوم فرعون را آزموديم، و پيامبرى گرامى به نزد آنان آمد (۱۷)
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
﴿۱۸﴾
[و با ايشان گفت] كه بندگان خدا را به من بسپاريد، كه من پيامبرى امين براى شما هستم (۱۸)
وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
﴿۱۹﴾
و اينكه در برابر خداوند بزرگى نجوييد، كه من آورنده برهانى آشكار براى شما هستم (۱۹)
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ
﴿۲۰﴾
و من از شر اينكه سنگسارم كنيد به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مىبرم (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو