يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِصِحَافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنْتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
﴿۷۱﴾
ظرفها (ي غذا) و جامها (ي شراب طهور) از طلا گرداگرد آنها ميگردانند، و در آن (بهشت) آنچه دل ميخواهد و چشم از آن لذت ميبرد وجود دارد، و شما در آن هميشه خواهيد ماند. (۷۱)
وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۷۲﴾
اين بهشتي است كه شما وارث آن ميشويد به خاطر اعمالي كه انجام ميداديد. (۷۲)
لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ
﴿۷۳﴾
براي شما در آن ميوه هاي فراوان است كه از آن تناول ميكنيد. (۷۳)
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ
﴿۷۴﴾
مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه ميمانند. (۷۴)
لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
﴿۷۵﴾
هرگز عذاب از آنها تخفيف نمييابد و آنها در آنجا از همه چيز ماءيوسند. (۷۵)
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ
﴿۷۶﴾
ما به آنها ستم نكرديم آنها خود ستمكار بودند. (۷۶)
وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُمْ مَاكِثُونَ
﴿۷۷﴾
آنها فرياد ميكشند اي مالك دوزخ! آرزو داريم پروردگارت ما را بميراند (تا آسوده شويم!) ميگويد: شما در اينجا ماندني هستيد! (۷۷)
لَقَدْ جِئْنَاكُمْ بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ
﴿۷۸﴾
ما حق را براي شما آورديم؛ ولي بيشتر شما از حق کراهت داشتيد! (۷۸)
أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ
﴿۷۹﴾
بلكه آنها تصميم محكم بر توطئه گرفتند ما نيز اراده محكمي (درباره آنها) داريم. (۷۹)
أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ
﴿۸۰﴾
آنها چنين ميپندارند كه ما اسرار پنهاني و سخنان درگوشي آنها را نميشنويم آري رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و مينويسند. (۸۰)
|
||