ParsQuran
سوره ۴۱: فصلت - جزء ۲۴ - ترجمه مکارم شیرازی

نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ ﴿۳۱﴾
ما ياران و مددكاران شما در زندگي دنيا و در آخرت هستيم و براي شما هر چه بخواهيد در بهشت فراهم است و هر چه طلب كنيد به شما داده مي‏شود. (۳۱)
نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ ﴿۳۲﴾
اينها به عنوان پذيرائي از سوي خداوند غفور و رحيم است. (۳۲)
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۳۳﴾
گفتار چه كسي بهتر است از آنكس كه دعوت به سوي خدا مي‏كند و عمل صالح انجام مي‏دهد و مي‏گويد: من از مسلمين هستم. (۳۳)
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ ﴿۳۴﴾
هرگز نيكي و بدي يكسان نيست، بدي را با نيكي دفع كن، تا دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صميمي شوند! (۳۴)
وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿۳۵﴾
اما به اين مرحله جز كساني كه داراي صبر و استقامتند نمي‏رسند، و جز كساني كه بهره عظيمي از ايمان و تقوا دارند به آن نائل نمي‏گردند. (۳۵)
وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۳۶﴾
و هر گاه وسوسه‏ هائي از شيطان متوجه تو گردد از خدا پناه طلب كه او شنونده و آگاه است. (۳۶)
وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿۳۷﴾
از نشانه‏ هاي او شب و روز و خورشيد و ماه است، براي خورشيد و ماه سجده نكنيد، براي خدائي كه آفريننده آنهاست سجده كنيد، اگر مي‏خواهيد او را عبادت نمائيد. (۳۷)
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ﴿۳۸﴾
هر گاه (از عبادت پروردگار) تكبر كنند كساني كه نزد پروردگار تواند شب و روز براي او تسبيح مي‏گويند، و خسته نمي‏شوند (۳۸)
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۳۹﴾
از آيات او اين است كه زمين را خشك و خاضع مي‏بيني، اما هنگامي كه آب بر آن مي‏فرستيم به جنبش در مي‏آيد و نمو مي‏كند، همان كس كه آنرا زنده كرد مردگان را نيز زنده مي‏كند، او بر هر چيز تواناست. (۳۹)
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا أَفَمَنْ يُلْقَى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۴۰﴾
كساني كه آيات ما را تحريف مي‏كنند بر ما پوشيده نخواهند بود! آيا كسي كه در آتش افكنده مي‏شود بهتر است يا كسي كه در نهايت امن و امان در قيامت به عرصه محشر مي‏آيد، هر چه مي‏خواهيد انجام دهيد، او به آنچه انجام مي‏دهيد بيناست! (۴۰)