و حال [آنان‏] چگونه باشد آنگاه كه از هر امتى شاهدى به ميان آوريم و تو را گواه بر اينان آوريم‏ (۴۱)

در چنين روز كسانى كه كفرورزيده و از پيامبر سر پيچيده‏اند آرزو كنند كاش زمين [آنان را فرو برد و] بر آنان هموار گردد و سخنى را از خداوند پنهان نمى‏توانند داشت‏ (۴۲)

اى مؤمنان در حال مستى به نماز نزديك نشويد، تا زمانى كه بدانيد كه چه مى‏گوييد، همچنين هنگامى كه جنب هستيد نيز به نماز [و مسجد] نزديك نشويد، مگر آنكه راهگذر باشيد تا زمانى كه غسل كنيد، و اگر بيمار يا مسافر باشيد، يا يكى از شما از موضع قضاى حاجت بازگشت، يا با زنان تماس [جنسى‏] گرفتيد، آنگاه آب نيافتيد [بايد] بر خاكى پاك تيمم كنيد و چهره‏ها و دستهايتان را به آن مسح كنيد، كه خداوند بخشاينده مهربان است‏ (۴۳)

آيا احوال كسانى را كه بهره‏اى از كتاب آسمانى دارند ندانسته‏اى كه خريدار گمراهى‏اند و مى‏خواهند كه شما نيز از راه بيراه باشيد (۴۴)

و خداوند به دشمنان شما [از شما] آگاه‏تر است و خدا يار و ياور شما بس‏ (۴۵)

از يهوديان كسانى هستند كه كلمات را جا به جا مى‏كنند و از راه زبان بازى و براى طعنه‏زدن به دين [اسلام‏] [به زبان‏] مى‏گويند شنيديم و [در دل مى‏گويند] نپذيرفتيم و بشنو سخن ما و نشنيده بگير و "راعنا" [را به شيوه نادرستى‏] مى‏گويند، حال آنكه اگر مى‏گفتند شنيديم و اطاعت كرديم و سخن ما را بشنو و در كار ما بنگر، براى آنان بهتر و استوارتر بود، ولى خداوند آنان را به سبب كفرشان دچار لعنت خويش ساخته و جز اندكى ايمان نمى‏آورند (۴۶)

اى اهل كتاب، پيش از آنكه چهره‏هايى را مسخ و محو كنيم و آنها را واپس‏گردانيم، يا ايشان را همانند اصحاب سبت [حرمت شكنان شنبه‏] دچار لعنت كنيم، به آنچه فرو فرستاده‏ايم و همخوان كتاب شماست، ايمان آوريد [و بدانيد] كه امر الهى انجام پذير است‏ (۴۷)

[بدانيد كه‏] خداوند اين را كه برايش شريك قائل شوند، نمى‏بخشد، و هر گناهى را كه فروتر از آن است، براى كسى كه بخواهد مى‏بخشد، و هركس كه به خدا شرك‏ورزد، در حقيقت گناه عظيمى را به گردن گرفته است‏ (۴۸)

آيا احوال كسانى را كه خود را نيك و پاك مى‏شمارند ندانسته‏اى؟ چنين نيست، بلكه خداوند هركس را كه بخواهد نيك و پاك مى‏دارد، و به اندازه ذره ناچيزى نيز بر آنان ستم نمى‏رود (۴۹)

بنگر كه چگونه بر خداوند دروغ مى‏بندد و همين گناه به اين آشكارى بس‏ (۵۰)