آنگاه كه پروردگارت به فرشتگان گفت من بشرى را از گل خواهم آفريد (۷۱)

پس چون او را [كاملا] درست كردم و از روح خويش در آن دميدم سجده‏ كنان براى او [به خاك] بيفتيد (۷۲)

پس همه فرشتگان يكسره سجده كردند (۷۳)

مگر ابليس [كه] تكبر نمود و از كافران شد (۷۴)

فرمود اى ابليس چه چيز تو را مانع شد كه براى چيزى كه به دستان قدرت خويش خلق كردم سجده آورى آيا تكبر نمودى يا از [جمله] برترى‏جويانى (۷۵)

گفت من از او بهترم مرا از آتش آفريده‏ اى و او را از گل آفريده‏ اى (۷۶)

فرمود پس از آن [مقام] بيرون شو كه تو رانده‏ اى (۷۷)

و تا روز جزا لعنت من بر تو باد (۷۸)

گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه برانگيخته مى ‏شوند مهلت ده (۷۹)

فرمود در حقيقت تو از مهلت‏ يافتگانى (۸۰)