ما نیکوان را چنین پاداش نیکو می‌دهیم. (۱۳۱)

زیرا او از بندگان خاص با ایمان ما بود. (۱۳۲)

و لوط هم یکی از رسولان خدا بود. (۱۳۳)

وقتی که ما (خواستیم قوم او را کیفر کنیم) او و اهل بیتش همه را نجات دادیم. (۱۳۴)

به جز پیر زالی (همسر او) که در میان قومی که هلاک شدند باقی ماند. (۱۳۵)

پس (از نجات لوط و اهلش) دیگران که بدکار بودند همه را هلاک ساختیم. (۱۳۶)

و شما مردم اینک بر دیار ویران قوم لوط می‌گذرید (و خرابه‌های آن را به چشم می‌نگرید) در صبح، (۱۳۷)

و شام، آیا (چشم عبرت نمی‌گشایید و) عقل را کار نمی‌بندید؟ (۱۳۸)

و یونس نیز یکی از رسولان بزرگ خدا بود. (۱۳۹)

آن گاه که به کشتی پر جمعیتی گریخت (زیرا به قومش وعده عذاب داد و آنها از دل توبه و انابه کردند و خدا رفع عذاب کرد. او به دریای روم گریخت تا نزد قوم خجل و شرمنده نرود). (۱۴۰)