آرى خداوند سخن كسانى را كه گفتند خدا فقير است و ماييم كه توانگريم، شنيد، سخنشان را و نيز [گناهشان را] كه پيامبران را به ناحق كشته‏اند، باز مى‏نويسيم و مى‏گوييم عذاب آتش دوزخ را بچشيد (۱۸۱)

اين به خاطر كار و كردار پيشين شماست و[گرنه‏] خداوند هرگز در حق بندگان ستمگر نيست‏ (۱۸۲)

اينان كسانى هستند كه مى‏گفتند خداوند به ما سفارش كرده است كه به هيچ پيامبرى ايمان نياوريم مگر آنكه قربانى‏اى عرضه بدارد كه آتش آن را پاك بسوزد، بگو پيش از من پيامبرانى بودند كه براى شما معجزاتى آوردند و همين را هم كه گفتيد عرضه داشتند، اگر راست مى‏گوييد پس چرا آنان را كشتيد؟ (۱۸۳)

پس اگر تو را دروغ‏زن انگاشتند، بدان كه پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند و معجزات و نوشته‏ها و كتابهاى روشنگر آورده بودند، با انكار و تكذيب مواجه شدند (۱۸۴)

هر جاندارى چشنده [طعم‏] مرگ است و بى‏شك در روز قيامت پاداشتهايتان را به تمامى خواهند داد، آنگاه هركس كه از آتش دوزخ دور داشته و به بهشت درآورده شود، رستگار شده است، و زندگانى دنيا جز مايه فريب نيست‏ (۱۸۵)

و شما همواره به مال و جان آزموده شويد و از پيشينيان اهل كتاب و مشركان، سخنان دلازار بسيار خواهيد شنيد، و اگر شكيبايى و پارسايى ورزيد، بدانيد كه اينها از كارهاى سترگ است‏ (۱۸۶)

و خداوند از اهل كتاب پيمان گرفت كه آن را براى مردم بيان كنيد و پنهان مداريد، ولى آن را پشت‏سر افكندند و به بهاى ناچيزى فروختند، چه بد است آنچه خريدند (۱۸۷)

هرگز كسانى را كه به آنچه كرده‏اند شادمانى مى‏كنند، و دوست دارند براى آنچه نكرده‏اند، ستوده شوند، رسته از عذاب مپندار و عذاب دردناكى [در پيش‏] دارند (۱۸۸)

و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداوند است و خدا بر هر كارى تواناست‏ (۱۸۹)

در آفرينش آسمانها و زمين و در پى يكديگر آمدن شب و روز، شگفتيهايى براى خردمندان است‏ (۱۹۰)