ParsQuran
سوره ۲۶: الشعراء - جزء ۱۹ - ترجمه فولادوند

قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ ﴿۹۶﴾
آنها در آنجا با يكديگر ستيزه مى كنند [و] مى‏ گويند (۹۶)
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۹۷﴾
سوگند به خدا كه ما در گمراهى آشكارى بوديم (۹۷)
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۹۸﴾
آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر میکرديم (۹۸)
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ ﴿۹۹﴾
و جز تباهكاران ما را گمراه نكردند (۹۹)
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ ﴿۱۰۰﴾
در نتيجه شفاعتگرانى نداريم (۱۰۰)
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ ﴿۱۰۱﴾
و نه دوستى نزديك (۱۰۱)
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۰۲﴾
و اى كاش كه بازگشتى براى ما بود و از مؤمنان مى ‏شديم (۱۰۲)
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۰۳﴾
حقا در اين [سرگذشت درس] عبرتى است و[لى] بيشترشان مؤمن نبودند (۱۰۳)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۰۴﴾
و در حقيقت پروردگار تو همان شكست‏ ناپذير مهربان است (۱۰۴)
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۰۵﴾
قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند (۱۰۵)