بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ
﴿۸۱﴾
بلكه همانند آنچه پيشينيان گفتند، مىگويند (۸۱)
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
﴿۸۲﴾
گويند آيا چون مرديم، و خاك و استخوان [پوسيده] شديم، از نو برانگيخته مىشويم؟ (۸۲)
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
﴿۸۳﴾
به راستى كه به ما و پدرانمان پيشترها چنين وعدهاى دادهاند، اين جز افسانههاى پيشينيان نيست (۸۳)
قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
﴿۸۴﴾
بگو اگر مىدانيد، زمين و هر كس كه در آن است، از آن كيست؟ (۸۴)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
﴿۸۵﴾
زودا كه مىگويند از آن خداست، بگو آيا پند نمىگيريد؟ (۸۵)
قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
﴿۸۶﴾
بگو پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار عرش عظيم كيست؟ (۸۶)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ
﴿۸۷﴾
زودا كه مىگويند اينها از آن خداست، بگو پروا نمىكنيد؟ (۸۷)
قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
﴿۸۸﴾
بگو اگر مىدانيد ملكوت همه چيز به دست كيست، و كيست كه امان مىدهد و در برابر او نتوان به كسى امان داد؟ (۸۸)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ
﴿۸۹﴾
زودا كه مىگويند اينها از آن خداست، بگو پس چگونه فريب داده مىشويد؟ (۸۹)
بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
﴿۹۰﴾
بلكه حق را برايشان آوردهايم، و آنان دروغگو هستند (۹۰)
|
||